Bugün, Türkiye Cumhuriyeti için en karanlık günlerden birini yaşadığımızı belirtmek istiyorum. Belki benimle hemfikir olursunuz, belki de farklı düşünürsünüz. Ancak ben bir Güneydoğu Anadolu çocuğuyum ve yaşadıklarımın bir kısmını sizinle paylaşarak bu konuda biraz empati kurmanızı istiyorum.
Yolların kesildiği, araçlarda bulunan insanların dağlara sürüklendiği anlara tanık oldum. Yol kesip insanları öldürenlerin, korku içinde hamile kadınların, çocukların ve annelerin endişeli bakışları altında onları dağlara tırmandırdıklarını gördüm. Saat 20.00 itibarıyla ilçemde havada uçuşan kurşunlar, havan topları ve sokaklarda yaşanan kanlı çatışmalarla birlikte şehit düşen asker ve polis cenazeleri vardı. Gece, insanları sabahı bekleyerek uyanık bırakırken, camları kapalı bankalar ve PTT'ler kurşunlandı, karakollar ve polis lojmanları saldırıya uğradı. Tüm bunlar, sanki hiç yaşanmamış gibi, daha iki gün önce şehitlerimiz yokmuş gibi bir durumdayız şimdi.
Bir bebek katili ve vatan haini olan bir suçluyu düğün alayı gibi meşrulaştırmanın ne kadar doğru olduğunu soruyorum sizlere. Ayrıca, şehit ailelerinin gözlerinin içine bakarak, elinde kan olan kişilerin aklanması ne demektir? Vatan hainine neden bu kadar hoşgörü gösteriyoruz?
Bilinmelidir ki bizim terör konusundaki bakış açımızda affetmek asla yoktur ve olmayacaktır. Bu, yüzyıllardır her halk, her etnik grup ve her ülkede böyledir. Şimdi buna karşılık verilen davul zurna eğlenceleri ne anlama geliyor? Bunu da sormak istiyorum, TBMM'deki AKP ve MHP temsilcilerine. Vatan hainlerine karşı duyduğunuz güven nedir? Unutmayalım ki tarihin tekerrür ettiği gerçeği her zaman geçerlidir.
Olayın geçtiği il. Mardin ilçe Savur tarih 1992-1997 arası.
Çocukluk 80 darbesi gençlik Pkk eylemleri ile
Gerçekleri yaşamak.
Sevgi ile kalın
Gülper Dağ Yılmaz