Ve şairi de Allah yarattı...
Şair dünya üzerinde toprağa ayak basınca önce kalbinden haberdar oldu.Sonra da kalbinin derinliklerinden samimiyetle dilinin bağını çözmesi için, kendini yoktan var edene el açtı.O el açtıkça önce gönlünün bağı,sonrada dilinin bağı çözülmeye başladı.Dil çözüldükçe gönlünden coşan ne varsa hepsini harflerle kelimeler oluşturup cümlelere dizmeye başladı.Cümleler şairi başka alemlere taşıdı.Gördüğü alemleri anlamaya anlatmaya heveslenip tefekkürü sırdaş edindi.Alemi tefekkür edip anlamaya gayret ettikçe gönlü dolup taşmaya devam etti.Çoğu zaman gördükleri karşısında dertlendi.Dertlendikçe yazdı yazdıkça dertlendi.Bir kısır döngüye girdin diyenlere; ''Derdim kadar varım eğer derdim olmasa idi var olduğumu ispat etmem gerekirdi'' diye cevap verdi.Söylenenlerden o kadar alındı ki üstad İbn-i Haldun'a coğrafya kaderdir derken keşke hangi coğrafyanın insanı şair yapacağını da söyleseymiş.Merhametten yoksun insanları orada bir nefes aldırmak isterdim diye sitem etti.
Bir zaman sonra şair şiirini gönlünde saklamaktan vazgeçti.Kendisine vakitsiz gelen ve saklı kapılar ardından gizlediği ilhamları etrafa dağıtmaya başladı.Kalbi olanlar mısralar arasında gezinip kendilerini bulmaya başladılar.Bir dalga gibi etrafa şiirlerin nağmeleri yayılmaya başladı.Duyarsız insanlar dahi söyleyeceklerini düşünüp söylemeye,dünyada söylenilen kelimelerin ne anlama geldiğini düşünmeye başladılar.Düşündükçe kelimelerin büyülü dünyasına kapıldılar.Güzel sözler insanlar arasında çoğalmaya başladı.Söz güzel olmaya başlayınca işler de yoluna girmeye başladı.İnsanoğlu güzel konuşmaya başlayınca kalbide merhametle dolmaya başlar.Yalan dünyanın derdinden bunalan kalpler temizlenmeye,kendini arındırmaya aslına dönmeye yöneldi.Kalbi şuur sarmaya başlayınca kalbin içindeki aşk çekirdeği filizlendi.Aşk yavaş yavaş insanda kök salmaya başlarken insan adeta yeniden doğmaya daha açık ifade ile kendini keşfetmeye aslına dönüp şuurlanmaya başladı.Taş kalpler merhamet suyuyla yıkanınca insanlar birbirini sevdi.Muhabbet rengini gösterdi.Muhabbet olunca gönül dünyası da cennet oldu.Gönül dünyası cennet olan için iki dünya zaten bir cennetti.
Ve şairi de Allah yarattı...