Bak!
Bu yaşam
Sen nasıl istersen öyle yaşa
İçinden geldiği gibi
Özgürce, rüzgarı arkana alıp
İnsanca, mertçe
Dokunarak yüreklere...
Bak !
Bu sevgi
Sen nasıl istersen öyle harca
Küçük şeylere kocaman anlamlar yükleyip
Dörtnala, doludizgin koş arkasından
Kucaklayarak tüm çocukları...
Bak !
Bu kadın
Sen nasıl istersen öyle gör
Susturma, kelepçe takma beynine
Hayalleri, umutları gerçek mi ?
Var mı anıları, şiirleri, kitapları...
Bak !
Bu da sen...
“ Özgürlük “ belki de dünyanın en güzel kelimesi, anlam yüklü, kulağa ne hoş geliyor, melodi gibi, şiir gibi, dalga sesi, kuş cıvıltıları gibi…
Bir bahar dalı pembe çiçekler açmış da güzel bir yazı müjdeliyor gibi…
Uzun bir yolculuktan sonra, hiç beklemediğin anda Yaşar Kemal’in Ada Hikayeleri romanında anlatıldığı o ipil ipil denizi karşında bulmak gibi…O kitapları okuduğumda Datça’yı anlattığını düşünmüştüm…yolunuz düşerse, Datça Yarımadasının batı ucunda yer alan antik Knidos şehrine inerken bu duygunun gerçek olduğunu fark edeceksiniz siz de…
“ Özgürlük ve deniz
Özgürlük ve gökyüzü
Özgürlük ve kuşlar
Benim için ayrılmaz ikililer…
Ve mavi… “
En az yılda iki kez Pablo Neruda’nın “ Kuşlar Sanatı “ isimli o olağanüstü kitabını okumak istiyorum.
Maviye ve kuşlara dair şiirler yazmak
Gökyüzüne ve denizle birleştiği ufuk çizgisine
saatlerce bakmak istiyorum…
O halde özgürlük insanın ruhunda ve duygularında olmalı…Tutsak diye düşündüğümüz biri, hiç de göründüğü gibi olmayabilir…
Hayal kurabiliyorsanız özgürsünüz
Üretebiliyorsanız, sağlıklı iseniz, düşünebiliyorsanız özgür ve çok mutlusunuzdur… bilesiniz.
Ben özgürlüğün bir kadına çok yakıştığını düşünenlerdenim…
Beynine, fikirlerine, düşüncelerine kelepçe vurmayın
Sokak ortasında başına silah dayamayın
Kız çocukları günlerce ortadan kaybolup, o istenmeyen sonu, haberlerde duymayalım, yaşamlarının daha en başında…Ne umutla doğurdu o kız çocuğunu bir kadın, iki kadını da öldürmeyin, aynı anda…
Okusunlar, üretsinler, mutlu olsunlar
Aile baskısı, mahalle baskısı, koca baskısı, dayatmalar, değersizleştirme… yazarken bile içim daralıyor, nefesim kesiliyor…
Yaşam hakkı bütün canlıların
Hayvanların ve hepimizin, ÖZGÜRCE…
Bak bu da sen arkadaşım,
Sadece kanatlarına güven, o seni hayallerine ve mutluluğa götürecek…dilerim birlikte kuşların uçtuğu diyarlara gideriz…Bütün kadınlar, analar, kız evlatlar, bacılar, eşler, adı her ne ise…Fark eder mi, bizim coğrafyada…o güzelim Anadolu’da…Toprak ve ekmek kokusunun bile kutsal sayıldığı Ana yurt’ta…
Sevgiler…