İlimizde son yıllarda kırsaldan kente olan göç, tarım ve hayvancılık kenti olan Sivas?ı tehdit eder konuma geldi. Yıllar önce köylerde tavukçuluk, besicilik, meyvecilik, sebzecilik önemli bir geçim kaynağı iken son yıllarda kırsaldan gerçekleşen göçler ilgili kurumların yaptığı çalışmaları başarısız gösterdi.
Göçün en büyük sebeplerinden biri olarak köylerde tarımın bitme noktasına gelmesi ve hayvancılıkta ise çiftçiye gerekli desteğin verilmemesi olarak gösteriliyor. Göçler; köyleri boşaltırken verimli toprakların boş kalıp, erozyona maruz kalmasına neden oluyor. Diğer yandan üretici konumundaki çiftçiler göç etmekle birlikte tüketici konumunu alıyor ve kentlerde de işsiz ordusu artıyor.
Türkiye İstatistik Kurumu?nun açıklamış olduğu adrese dayalı nüfus kayıt sonuçlarına göre Sivas?ın 2012?deki nüfusu 623 bin 535 olarak belirlendi. İlimizin 2011 nüfusu 627 bin 056 olarak, 2010 yılında ise 642 bin 224 olarak belirlenmişti. Bu tablo Sivas?ın her geçen yıl biraz daha nüfus sayısında düşüş olduğunu dolayısıyla göçün hızlı bir şekilde ilerlediğini gösteriyor. Siyasilerin, idarecilerin, yatırımcıların bu duruma dur demesi ve Sivas?ı valisi olan bir köy haline gelmekten kurtarması bekleniyor.
Bu nüfus azalmasının en büyük sebeplerinin başında ise işsizlik geliyor. Sivas?ın ilçelerinin nüfusuna bakıldığında genelde bir yükseliş görünüyor. Bu da gösteriyor ki, köy nüfusları ilçe ve merkeze göç ederken, merkezde ikamet edenlerde çözümü Sivas?ı terk etmekte buluyor.
Sivas adına söz sahibi olan herkes hemen her toplantıda Sivas?ın tarım ve hayvancılık şehri olduğunu dile getirmeye devam ediyor. Bu konularda istihdamı artırmak için sürekli toplantılar görüşmeler yapılıyor. Ancak, Sivas son 3 yıldır ne yazık ki nüfusunu kaybetmeye devam ediyor.
İlimizde gerek İl Gıda, Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü ilimizde tarım ve hayvancılığa yönelik bir takım çalışmalarda bulunuyor. Çeşitli proje ve uygulamalarla bu sektör canlandırılmaya çalışılıyor. Gerektiğinde çiftçiler de hayvan yetiştiricileri de bilgilendiriliyor. Ancak tüm bunlara rağmen, Sivas?ta bir gelişim gözlemlenemiyor. Ya çalışmalar yetersiz kalıyor. Ya da Gıda, Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü bu konuda yalnız kalıyor.
İlimizde hayvancılık konusunda 2012 yılında çeşitli çalışmalar yapıldı. Önceki yıllara oranla bakıldığında bir nebze de olsun Hayvancılık ilerleme kat edebildi. Ancak, bu ilerleme de ilimizden göçün önüne geçebilmiş değil.
Yapılan son araştırmalara göre Sivas genelinde 470 bin 894 adet küçükbaş hayvanın bulunduğu ancak ilimizde bulunan mevcut meraların bir milyon 705 bin 826 adet küçükbaş hayvanın yetiştirilmesine imkân tanıyacak büyüklükte olduğu belirtiliyor.
Sivas genelinde 342 bin 887 adet büyükbaş hayvan bulunduğu, geniş meraların yanı sıra önemli miktarda yem bitkisi ekilecek alanlarında olduğuna dikkat çekilirken hem süt hem besi sektörü için önemli bir girdi olan yem konusunda sıkıntının olmadığı konuşuluyor.
Diğer yandan baraj ve sulama kanalları ile dolu olan ve İç Anadolu?da en fazla yağış alan Sivas?ın ne yazık ki meyve ve sebzecilikte de bir gelişme kaydedemediği gözlemleniyor. Akdeniz, Karadeniz, İç Anadolu ve Doğu Anadolu Bölgeleri ile komşu olan ve iklim açısından çeşitlilik arz eden Sivas?ta pek çok ürün yetişmesine rağmen ilgili kurumların yıllardır süren yetersiz çalışmaları göze çarpıyor.
MEYVE VE SEBZE ZENGİNİ İL SİVAS:
Farklı toprak yapıları ile iklim ve su zengini olan Sivas?ta
Kuru baklagillerden mercimek, fasülye, nohut, bakla, bezelye, burçak
Toprak altı ürünlerden patates, soğan, sarımsak, yer elması, havuç, pancar, turp
Kış Sebzelerinden pırasa, ıspanak, lahana, bal kabağı
Yazlık ürünlerden domates, patlıcan, kabak, salatalık, yeşil fasülye, ayçiçeği, biber
Endüstriyel ürünlerden şeker pancarı, gül yetiştirilebilecek ve tarımı yapılabilecek ürünler olarak görülüyor. Kimi yerlerde bazı çiftçilerin ekimini yaptığı bu sebzeler bilinçli bir şekilde üretilemediğinden ildeki potansiyelde değerlendirilemiyor. Köylerde sebze bahçelerine rastlanılmıyor, ürün çeşitliliği görülmüyor.
Meyvecilik açısından da zengin olan Sivas, Akdeniz, Karadeniz ve Karasal iklimin hâkim olduğu pek çok meyveyi il sınırlarında üretebiliyor. Bunlara örnek olarak;
Yaz meyvelerinden erik, şeftali, kayısı, kiraz, vişne, armut, elma, ayva, ahlat, kızılcık, iğde, alıç, kuşburnu, muşmula, kavun, karpuz,
Sert Kabuklulardan ceviz, badem, fındık, Antep fıstığı,
Küçük Meyvelerden üzüm, çilek, dut, karadut, ahududu, böğürtlen, frambuaz, kurt üzümü, gilaboru,
Subtropik meyvelerden Trabzon hurması, incir ve ağaç kavunu (pepino) göze çarpıyor.
Yine aynı şekilde çevre illerde çok sayıda bulunan meyve bahçeleri ilimizde görülmüyor. Sivas?ı tarım ve hayvancılıkta hatta tavukçulukta çevre iller besler konuma gelmiş durumda.
Bu ürünlerin tamamının ilimizde iklim ve hava şartlarına rağmen yetiştirilebilmesine rağmen ne yazık ki istenilen verim alınamıyor. Komşu ilimiz Tokat?ı örnek verecek olursak, sadece domates üretimiyle bile tüm Türkiye?ye ihracat yapıyor. İlimizde de domates üretimi yapılıyor. Ancak ürettiğimiz domates kendi pazarımıza bile yetmiyor.
