Sivas Belediyesi ile eski sanayi arasındaki anlaşmazlık devam ederken, sanayi esnafı her geçen gün Belediye?ye dava açmaya devam ediyor. Sivas Belediyesi?nin sanayi esnaflarından Harun Çınar?a tahliye evrakı vermesi üzerine Çınar Sivas İdare Mahkemesi?ne dava açtı. Tahliye evrakının iptali istemiyle açılan davada, mahkeme Belediye?nin kendisine ait olmayan bir yeri tahliyesini istemeye hakkının olmadığı kanaatine varmasına rağmen, yargı ücretleri ve avukatlık ücretlerinin Davacı Harun Çınar tarafından ödenmesine karar verdi. Bu durum Davacı Çınar?ı ve avukatını da şaşırttı. Diğer taraftan Belediye?nin savunması da dikkat çekti. Sivas Belediyesi avukatı, söz konusu dükkanın Belediye?nin mülkiyetinde olmadığını ve böyle bir haklarının olmadığını belirterek, gönderilen evrakın sadece uyarı mahiyetinde olduğunu savundu.
Eski Sanayide Turkuaz Projesini hayata geçirmek için uğraşan Sivas Belediyesi ile eski sanayi esnafı arasındaki anlaşmazlık devam ediyor. Sivas Belediyesi eski sanayi esnafına dükkânları boşaltmalı konusunda tebligat vermeye devam ederken, sanayi esnafı da mağdur oldukları gerekçesiyle Sivas İdare Mahkemesi?nin yolunu tutuyor.
Eski sanayide kiracı olarak faaliyetini sürdüren Harun Çınar isimli esnaf Belediye?nin dükkânı boşaltmaları için tebligat vermesinin ardından Sivas Belediyesi aleyhine İdare Mahkemesi?ne dava açtı. Ancak burada İdare Mahkemesi anlaşılmaz bir karara imza attı.
Sivas Belediyesi?nin mülkiyeti kendisine ait olmayan bir dükkânın tahliyesini istemesinin mümkün olmadığını belirtti. Mahkeme buraya kadar davacı esnafı haklı gibi göstermiş olsa da diğer taraftan da yargı giderleri ve avukatlık ücretlerinin davacı tarafından ödenmesine karar verdi.
Eski sanayi esnaflarından Harun Çınar, dava dilekçesinde Sivas İli Demircilerardı Mahallesi No: 36 adresinde bulunan dükkan vasıflı taşınmazdan tahliyesine ilişkin olarak tesis edilen 04.01.2013 tarihli ve M.58.0.SİV.0.12/2-310.01.1 sayılı işlemin; uygulanması halinde davacının yıllardır sürdürdüğü ticari faaliyetinin sonlandırılacağı ve ekonomik olarak telafisi güç zararlara uğrayacağı bu nedenle işlemin hukuka aykırı olduğu iddialarıyla iptali istenildi.
Davalı Sivas Belediyesi adına yapılan savunmada ise, Davacının kiracı olarak kullandığı taşınmazın maliklerinden 4 kişi ile anlaşma sağlanarak muvafakatlarının alındığı, diğer 2 kişinin paylarının kamulaştırılması için de çalışmaların devam ettiği, adli yargıda açılacak davalar sonucunda taşınmazın Belediye adına tescil edileceği, şu aşamada yazılan yazının uyarı mahiyetinde bir yazı olduğu, bu yazıya istinaden taşınmazın fiilen tahliye edilmesinin mümkün olmadığı ve bu haliyle dava konusu işlemin idari davaya konu edilebilecek kesin ve yürütülmesi zorunlu bir işlem niteliğinde olmadığı belirtilerek davanın reddinin gerektiği savunuldu.
Sivas İdare Mahkemesi?nde görülen ve Davalı Sivas Belediyesi?nin tahliye evrakının iptali istemiyle açılan duruşmada Davacı Harun Çınar ve Davalı Sivas Belediyesi avukatının görüşleri sonucunda dava karara bağlandı.
Dosyanın incelemesinde; davacının taşınmaz malikleri ile 01.04.2011 tarihinden itibaren üç yıl süreli olarak imzaladığı kira sözleşmesi ile kiracı olarak faaliyet gösterdiği Sivas İli, Demircilerardı Mahallesi No:36 adresinde bulunan dükkân vasıflı taşınmazın kentsel dönüşüm sınırları içinde kalması nedeniyle belediye tarafından maliklerinden dört kişinin muvafakatinin alındığı, diğer iki kişinin paylarının kamulaştırılması için gerekli işlemlerin başlatıldığı, ancak kamulaştırma süreci tamamlanıp taşınmazın belediye adına tescili yapılmadan taşınmaz maliklerinden Mehmet Ahat Yurtdakal adına yazılan dava konusu yazıyla, taşınmazın kamulaştırılması suretiyle mülkiyetinin belediyeye geçtiğinden bahsedilerek tahliyesinin istenilmesi ve bu yazının da söz konusu yerde kiracı olarak faaliyette bulunan davacıya tebliğ edilmeye çalışılması üzerine bakılan davanın açıldığı anlaşıldığı belirtildi.
Davanın karar duruşmasında şu görüşlere yer verildi:
?2886 sayılı Yasa`nın 75. maddesi ile 5393 sayılı Yasa`nın 15. maddesinin birlikte değerlendirilmesinden, belediyeler ancak mülkiyeti kendilerine ait olan taşınmazların tahliyesini isteyebilmekte ve bunu da ancak taşınmazın bulunduğu yer mülkiye amiri vasıtasıyla sağlayabilmektedirler.
Olayda; sadece maliklerden dört tanesinin muvafakatinin alınmış olmasının, belediyenin mülkiyetinde bulunmayan taşınmazın tahliyesini isteme hususunda belediyeye yetki vermeyeceğinin açık olması nedeniyle, belediye tarafından yazılan yazı dayanak alınarak anılan taşınmazın fiilen boşaltılmasının hukuken mümkün olmadığı dikkate alındığında, davacının kiracı sıfatıyla kullandığı taşınmazın tahliyesine ilişkin yazının davacının hukukunu doğrudan etkileyen, idari yargıda iptal davasına konu olabilecek kesin sonuç doğuran ve yürütülmesi zorunlu bir işlem niteliğinde olmadığı sonucuna ulaşılmaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davanın incelenmeksizin reddine, aşağıda ayrıntılı dökümü yapılan 84,35 TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 660,00 TL avukatlık ücretinin davacı tarafından davalı idareye verilmesine, yürütmenin durdurulması istemi hakkında bir karar verilmediğinden 40,00 TL yürütmenin durdurulması harcı ile artan posta ücreti avansının kararın kesinleşmesinden sonra davacıya iadesine, kararın tebliğini izleyen günden itibaren 30 gün içerisinde Danıştay`a temyiz yolu açık olmak üzere, 13/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.?
