EYLÜL'DE GELECEĞİM

"Murat ; Hiç bir tren garında seni beklemiyorum. Gidip dönmedin, istasyonlarda izin yok. Sevda derinliklerinde yanan iki yürek var. Serçelerin kanat çırptığı akasya ağacının altındayım. 
Karşımda istasyon, gözlerimde senden kalan hüzün var. İstasyonda sülietin gözümün önünde. 
Gençliğime gittim,sana gittim. Hem seni hemde akasya ağacının çiçeklerini sevdim. Issız ovada bir kelebeğin kanadı kırıldı. Neden yola düşer kelebek, bir aradığımı var ? Anadolu'ya meftun bir sevda büyür bulutlarda. Kirpilerimden yaz yağmurları dökülür, gözyaşlarımda hasretin akar, karşılaştığımda gözlerini öpsem, dudaklarım kahverengi akar." 

Hülya ; Döneceğim oralara, ben değişmedim. Yanağımdaki gamze seni görünce yeniden açacak, kahverengi gözlerim yine sana ışıl ışıl bakacak.
Bekle beni eylül'de geleceğim. Seni ilk gördüğüm,ilk tanıdığım eylül'de. Bensiz geçip giden tren leri eylül'de karşılamak istiyorum. Hasretin sarısı eylül'de. Sevdaya dair ne varsa, eylül'e sakladım. Aşkı eylül'de ekinler biçildiğinde tattım,fakat ekin gibi biçildim.

Ovalarımıza dağlarımıza gittin hemi ? İstasyonda bekledin. O sıcakta rayların üstünde nasıl yürüdün...
Kalbimdeki viraneden bir daha sesleniyorum. Davetsiz misafirin olmak istiyorum... Eylül ipekten sonbahar olsun istiyorum.
Kimbilir ! Ne kadar güzeldim sende. Feda ediyorum bu yaralı kalbi sana.
Seninle hep eylül'de karşılaştım, eylül'de sarardı yapraklarım. Ekim'de yapraklarım gazel olup toprağa düşmeden geleceğim. 
Geç kaldığım aşkı Adana'da bıraktım. Eski bir aşk, çatlamış nar gibi döküldü tane tane...
Hep bekleyeceğim bir daha, bir daha. Rehin bıraktığım aşk ipoteğini çözüp geleceğim, zamanı durdurma olanağım yok, zaman akıp gidince duygularımda akıp gidiyor. Eylül de geleceğim !.

Genç yaşımda etrafımda dolaşan çok genç oldu. Ben Murat'a sevdalıydım, onsuz bu hayatı yaşayamam diye düşünüyordum. Kalbim Murat'a hapsolmuştu. Murat'ı tanıdıktan sonra özel günler, düğünler, bayramlar, eğlenceler beni etkilemiyor, beni ilgilendirmiyordu. İmkansız sevmelerimde, bitmeyen gecelerimde her daim Murat'ı özledim. 
Uzaktan uzağa istiyorum onu, işte o zaman yaşadığımı anlıyorum. Uzak bir ülkenin yalnızlığında hüzünle yaşıyorum. Dalıp dalıp düş yolculuğuna gidiyorum. Düşlerim rüzgara kapılıp savruluyor...

Murat'a aşıktım. Şiir okuyordu,saçlarımı okşuyordu,duygusaldı,merhametliydi. Bir uçta o bir uçta ben. Ben ay olup doğarken, o güneş olup batıyordu. Gözlerim uzaklara bakıp bakıp doluyordu. Anlatmak istediğim, anlatamadığım neler var neler...

Kemal SARIKARTAL 
"Eylül İpekten Sonbahar" adlı romanımdan