Sabırsızdı yürüyüşün
Bakışlarında ayrılık hasreti
İçimdeki eski bir yara
Sızlayan eski bir yara
Okul yıllarımdan kalan
Hüzünlü türkülere sürdüğüm
Yozgat sürmelisi
Kederliydi yürüyüşün
Ardından esen acı rüzgâr
Çantanamı koydun
Sevdamı
Kalbime hiç uğramamış gibi
Ezik
Yorgun
Kimsesizliğe benzeyen yolculuğun
Ve
Ayrılık
Ve
Ardından akan şu essiz bulutlar.
----------
MAVİ ve YEŞİL
Neftalin kokan evlerdeyim
Çaltepe ; Kırmızı, yeşil, sarı
Çocukluk elbiselerin gibi
Biraz gelincik
Biraz papatya
Divane pınarı dingin
Serçeler eğilmiş gamzelerini öpüyor
Ekin hışırtılarının arasında
Sıcak ellerin
Terli avuçların
Biraz Kenger
Biraz Kangal
Odalar sessiz
Yokluğundan Bozlaklar yükseliyor
Biraz Hacı Taşan
Biraz Neşet Ertaş
Kendimi bırakıyorum
Yılları yorulmuş türkülere
Yeşiller; Hallacı Mansur
Maviler sonsuza kadar Mevlana ...
-------------
DESENLER
Akşam ,akşam
Mahzun bakışların takılır
Gözlerime ;
Öyle duru,öyle suskun
Sonra ;
Menşure Yalçın Saraçoğlu ;
Desenleri düşer gecelerime
Yitik zaman gecesinde
Rengarenk düşlerimde
Sen olursun !
Ve
Sen düşlerimden gidersin
Gecenin yalnızlığı vurur içimi
Desenler kaybolur.
-----------------
HASRET MAKAMI
Denizler ötesindeki
Düşlerimi yırttım
Masalsı uykularımda
Sarıp sarmaladım içime rüyalarımı
Geçmeyen saatler
Hep aşkına kuruldu
Sana yolculuk etmeme izin ver
Hasret makamı bitmesin .
---------------
HÜZNÜN DOKUSU
İçimdeki adrese
Acılarımı gönderdim
Ninemim; El emeği kilimlerine uzandım
Hüzün koydum, kalaylı tabaklarına
Kemal SARIKARTAL
Şair Yazar