Devletçi Karma Ekonomik Politika

Pandemi, savaş ve doğal felaketler gösterdi ki sosyal devlet ve kamu payı artmış ekonomik yapılanma kaçınılmaz bir duruma gelmiştir artık. Bu sektörleri; tamamen birilerinin eline, insiyatifine bırakmanın sıkıntısını çok ağır şekilde ödedik, ödemeye devam ediyoruz. Bu durum sadece ülkemiz özelinde değil tüm dünya genelinde tartışılır hale gelmiştir. Liberal ve vahşi kapitalist ekonomik modeller insanı yaşatmaktan öte parası olanın yaşayacağı bir dünya kurmaya yönelik icraatlar yaptı. Bunu bir kaç örnekle açıklayalım ve takdiri siz değerli devlet idarecilerimiz ile halkımıza bırakalım.

Ülkemiz sağlık sisteminde kamu payının yüksek olması; pandemi ile diğer ülkelere nazaran daha ekonomik mücadele etmemiz sonucunu doğurdu. Aşı enstitülerinin kapatılmasına ise hayıflandık.
Devlet bakkalcılık mı yapsın derken; tanesi 10₺'ye maske satılmaya başlanınca devletimiz maske üretip gerektiğinde bedava dağıtmaya başladı.
Döviz artışları ve krizler bahane edilerek fahiş fiyat artışlarına karşı Tarım Kredi Kooperatifleri perakende satış mağazalarını yeniden tesis ederek soğan patates satmaya başladık.
3 kamu bankasının depremdeki duyarlılığını gördük özel bankaların duyarsızlığına şahit olduk.
Lise seviyesine kadar kamu okullarının pandemi ve felaketlerdeki alınan kararlara sıkı sıkıya bağlılığını gördük, özel okulların kanun tanımazlığına şahit olduk. Lise seviyesine kadar herkesin eşit eğitim alması gerektiği ve özel okulların kamulaştırılarak milli eğitime devredilmesi gerektiğini anladık.
Depremde alt yapısı çöken GSM operatörlerine alternatif kamu GSM şirketleri olması gerektiğini hissettik.
Şeker fiyatları uçuk kaçık seviyelere çıkınca Türk Şeker'in ithalat yaparak piyasayı nasıl dengelediğini gördük, ancak kamunun elinde şeker fabrikası kalmadığı için üzüldük.
Enerji dağıtım şirketlerinin enkazlara fatura göndermesi içimizi yaraladı, Kamuya ait enerji kurumları olsaydı deyip iç geçirdik
Savaş çıktı demir çelik ürünlerine ulaşım zorlaştı. Keşke; "Karabük, İskenderun yanında Sivas gibi maden olan şehirlerimizde de demir Çelik Fabrikaları olsaydı" dedik.
Savaş çıktı Ukrayna-Rusya buğdayı için  tahıl koridorunda rol aldık diye sevindik, oysa toprak mahsulleri ofisi ile Türk tahılı satmak vardı.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti; 3,5 milyar Euro'ya Çanakkale köprüsü ve yol bağlantılarını yapamayacak devlet değildir. 20 yıllığına geçiş garantili yap işlet devret ile geleceğimizi ipotek altına aldıracak devlet hiç olmamalıdır.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti; hasta garantili şehir hastanesi yaptırmamalıydı.
Bu milletin sinesinden çıkan sosyal yardım kuruluşu Kızılay'ın kar amacı güderek holdingleşmesi hele hele çadır satması da ne demek?
Cumhuriyeti kuran irade reddi miras yapmaksızın bir yandan Osmanlı'nın yenilgisi ile sonuçlanan savaşların tazminatını öderken bir yandan fabrikalar kuruyordu. Bugün o günlerden daha mı kötü durumdayız? Veya daha kötü duruma mı getirildik?

Konu ile ilgili bir yığın örnek verebiliriz. 2500 yıllık kayıtlı Türk tarihini incelerseniz bu necip millet devletine;"ana demiş, baba demiş". İlk yerleşenlerin Avrupalı suçluların oluşturduğu yeni dünya değiliz biz.Yeni dünyada (Amerika) özel sektörün, vahşi kapitalizmin gideri var çünkü ciddi bir denetleme sistemleri var. Biz de ise bu kapitalist düzen ve onun tetikçileri; çok ağır şekilde vatandaşı sömürme yolunu seçmistir. O sebeple ülkeyi yönetenlere deriz ki; zararın neresinden dönersek kârdır. Bir an önce devletçi karma ekonomik politikalara dönelim. Bizde Devlet; anadır, babadır, okuldur, fabrikadır, gıdadır, şifadır. Bizi diğer vahşi kabileler ve vahşi kapitalistlerden ayıran devlet millet bütünleşmesidir. Bu toplumda sosyal olaylar yaşanmıyorsa temelinde devletin bugüne kadar üstlendiği bu rol yatar. Bu yapıya yanlış özelleştirme politikaları ve yanlış yapılmış özelleştirmelere göz yumarak zarar vermeyiniz...