Kim duyacak merak ediyorum. Galiba ben söyleyip ben duyuyorum. Bir zamanlar başımız sıkıştığında hep aklımıza medya gelirdi. "Ne de olsa meydana çıkar eylem yaparız, basın gelir." derdik. Bir gün sonra televizyonlar ve gazeteler de yayınlardı. Şimdi öyle bir umudumuz kalmadı. Kraliyet sistemiyle yönetiliyormuşuz gibi önce krala danışılacak, bir sıkıntı yoksa öyle yayınlanacak. Peki böyle hayat olur mu? Bu kölelikten nasıl kurtulacağız merak ediyorum.
Sahi, medya demişken... Bu Sivas'ın televizyonlarına ne oldu? Mesela Kanal58. Duyduğuma göre önce bedava uydu alındı. Siyasetçilerin kudretiyle güzel yayınlar yapıldı. Memleketin durumu anlatılmaya başlanınca çok yüklü bir meblağya Maraş milletvekiline satıldı. Daha sonraları: "Keşke satmasaydık, pişman olduk!" denildi. Sivas milletvekilimizin yardımıyla yine yeni bir frekansla tekrar açıldı. "Keşke satmasaydık" diye hayıflanan insanlar yüklü meblağyı görünce tekrar kanalı satınca ismi Ege TV oldu. Kanal memleketten uzaklaştı. Merak ediyorum... Sırası geldiğinde herkes Türk milliyetçisi. Nerede bu milliyetçiler? Parayı verseler Sivas'ı bile satacaklar. Diğer kanallarla da Sivas'ın hiçbir alakası yok gibi görünüyor. Yani parayı veren düdüğü çalıyor. Kültür-sanat ise memlekette sadece duygu sömürü aracı. Bunun için ne kültür var ne sanat. Velhasıl hayat bize zor geçiyor. Bu durumu gören, duyan, umursayan da yok zaten ama bizim en kutsal görevimiz geçmişten teslim aldığımız bu vatanı koruyup güzelleştirerek gelecek kuşaklara aktarmak olmalıdır. Ne yazık ki bu bilinçte ne vekilimiz ne de bir idarecimiz var. Üzücü değil mi?