Siyasilerin en önemli görevlerinden bir tanesi ülke sorunlarına çözümde ciddi anlamda katkıda bulunmak. Ekonomik olarak birçok sorunu çözebilir ya da en azından o sorunları en aza indirebilirsiniz. Yasaları dinlemeyerek derebeylik yapanlara dersini verebilir ve alışkanlık haline gelmiş darbelerin artık bu coğrafya da yaşanmayacağını müjdeleyebilrisiniz. Komşu ülkelerle ilişkileriniz çok iyiyken, iç savaşların sonuçlarını kendi çıkarlarınıza göre değerlendirip stratejinizi belirleyebilirsiniz. Ancak bütün bunların ötesinde yapılması gereken en önemli konu terörün artık bu toprakları tamamen terk etmesini sağlayabilmektir.
1980?lerden sonra birçok insanımızın şehit olmasına sebep olan terörü bitirmek için çalışmak ama bir türlü bitirememek beceriksizlikten mi yoksa yeterince güçlü olamamaktan mı yoruma açık bir yaklaşım. Süreç içerisinde bir kere daha görüldü ki terör örgütü taşeron işler yapan kiralık katiller topluluğu. Ülkenin gelişim adına attığı her adımın önü başka ülkeler tarafından örgütün kullanılmasıyla engellenmeye çalışıldı ve çalışılıyor. Verdiğimiz onca şehitin kanı yerde kalmamalı söylemi çok önemli ve doğrudur ki bugüne kadar yapılan operasyonlarda öldürülen teröristlerin sayısına bakılınca bu kısmen başarılmış durumda. Tabiki tamamının kökü kazındığında şehit aileleri bir oh çekecektir. Silahlı mücadeleyi yıllardır yürütüyor ama bir türlü terörün kökünü kazıyamıyoruz ve şehitlerimize yenileri ekleniyor ki bu kısmı en çok can yakan bölüm.
Devlet görevini yerine getirip can kayıplarının önüne geçmek için İmralı?yla görüşmeye başlıyorsa buna tepki göstermekten ziyade bekleyip sonuçlarını görmek lazım. Olaya siyasi bir gözle yaklaşıp ?devlet teröristle görüşmez? diye ortaya düşmemek ve görüşmeleri ?vatan hainliği? olarak değerlendirmemek gerekir. Çünkü görüşmeler sonucu örgüt silah bırakırsa artık şehitlerimiz olmayacak demektir. Ülkeyi bölmek adına terör örgütünü kullananlar amaçlarına ulaşamayacaklar ve ülke içindeki bütünlük herkesin yarınları daha güzel yaşamasına neden olacaktır.
Kimse evladını kaybeden bir ananın ya da babanın çektiği acıyı bilmez ve anlayamaz. Askere evlatlarını gönderen ailelerin evlatlarının sağ sağlim dönüşünü nasıl bir psikolojiyle beklediklerini anlamak için bölgede askeri olan ailelerle yan yana gelmek kafidir. Aslında bunları anlatmak ya da yazmanın pek bir önemi yok çünkü 30 yıldır ülkemin her bir vatandaşı bu süreci yaşıyor ve herkes terörün artık bitmesi gerektiğine inanıyor. Siyasilerin tam bir bütünlük içinde olması ve bu konuda kararlı olunduğunun altının çizilmesi önemli bir mesaj olarak algılanacaktır. Yani terör el birliğiyle bitirilmeli ve örgüt bu konuda ikna edilmeli. Onlar silah bırakmak istemediklerini söylediklerinde işte o zaman her biri imha edilmeli ve devlet silahlı mücadeleyle birlikte her yapılanmanın üstüne en ağır cezaları uygulayarak gereken dersi vermeli. Kimse ülkenin bütünlüğünden daha önemli değildir ve kimsenin çıkarı bu ülkenin bütünlük içinde yaşamasının üstünde değildir. O nedenle daha sakin bir tavır edinmeli ve sonucu görmeli. Bitirmek için mücadele edenler başarılı olursa ne ala yok bir sonuç elde edilemez ve yeni şehitler eklenirse işte o zaman halk hesabı sormalı ve işin başındakiler makamlarından yine halk tarafından uzaklaştırılmalı, vesselam.