Soma Faciasında yaralı kurtulan madenci çizmeleri çamur olduğundan sedye kirlenmesin diyerek binmek istememişti. Dünya Madenciler Günü münasebeti ile hafızaları tazeleyelim istedik.Oysa ailesine herzaman helal bir rızık kazanmaktı muradı.
O büyük ruhlu insanın kirletmek istemediği sedye bir yana hiç düşündünüz mü neleri kirlettik? Neyi temiz bıraktık? Temiz bulduğumuz neleri koruduk? Kirli olan neleri temizledik?
Madenciler gününde duyar kasıyor, kutluyoruz. Hangi sosyo-ekonomik sorunları giderdik maden sektöründe?Buna benzer yıldönümlerini bu sebeple anlamsız bulduğum da olmuştur. Öğretmenler günü, otizm günü, şehit ve gaziler günü vs vs... Bir önceki yıla göre durumları daha iyi mi? diye hiç kimse sormaz. Kaçak çalıştırılan insanlar, çocuk işçiler, yabancıya satılan madenler, maden arama bahanesi ile tahrip edilen doğa,....Kim sorguluyor bu olup biteni?
Sahi; sedye kirlenmesin ama neleri kirlettik? İnsanın fıtri yapısını kirlettik en başta. Doğuştan günahsız, saf ve masum olan insanın, büyüdükçe canavarlaşmasının önüne geçemedik. Fıtratı kirlettik. Erdemleri, değerleri kirlettik. Litakati kirlettik, ahlakı kirlettik, kul hakkı kavramını kirlettik. Ekmeğe basmaktan korktuk, emeği ayaklar altına aldık. Alın teri kurumadan ücret ödenir felsefesini bıraktık, çalışandan ne koparırsak diye ekmeğini kopardık.
Dünya Madenciler Günü Kutlu olsun, sedye kirlenmesin; biz neleri kirlettik kimseler bilmesin...