“Yenilenmemiş Haliyle, AKP-MHP siyaseti: “

Kısır politik rekabet uğruna Türk toplumun içine sürüklendiği, siyasi, ekonomik, kültürel ve inanç tabanlı sorunlar yumağı dozunu artırma eğiliminde ısrarlı, iktidar cephesi, yaklaşan yerel seçimlere odaklanmış görünüyor. Hal böyle olunca da milleti derinden etkileyen ekonomik, siyasi ve kültürel, dini konu başlıklı sorunlara ve dış politik problemlere günlük eğilmeyle, halkı oyalama taktiğiyle zaman kazanma yolunu tercih etmiş görünüyor.

Mayıs seçimleri öncesi toplum nezdinde çizilen tablo her şey, toz-pembe, güllük gülistanlık olacaktı. Yeni ufuklara yelken açacak. Türk milleti tarihinde hiç olmadığı kadar müreffeh, bol kazanç, kişi başına düşen milli gelir alabildiğine tavan yapacaktı. Türkiye öyle bir atılım yapacaktı ki, dünya “Türkiye Yüzyılı “ etkisinde kalacaktı.  Türkiye’nin ürettiği göklerin hâkimi İHA’LAR, uçaklar, daha bilinmedik envai çeşit güçlerle, bütün dünyaya nam salınacaktı. Adeta deyim yerinde ise eski Osmanlı haşmeti yeniden dirilecekti, lanse edilen hava böyleydi. Bunlar maddi beklentiler, birde manevi beklentiler vardı ki, onları burada zikretmek yanlış anlamlara vesile olacağı için üzerinde durmuyorum.

Ne oldu 100 günde, hangi beklenti gerçekleşti. Ortada gözle gözüken bir şey yok. Zam ve hayat pahalılığından başka elimizde somut ne var. Şahsen bir şey göremiyorum.. Ekonomik adaletsizlik diz boyu. İktidar seçim ertesi memurlara verdiği seyyanen zam, sanki seçimi “ kamu çalışanları” hak etti, bir değil, beş değil, benim aldığım emekli maaşına denk bir maaş artışı, gözleri fal taşı gibi açan hakkaniyetsiz uygulamayı kim, nasıl hak edecek ne yaptı, bizlere karanlık. Allah merhamet versin vicdanlarınıza. Maşeri vicdandan kan damlaması gerekirken, artık o kadar normal karşılamaya başladık ki her haksızlığı, ekseriyet, sesiz, çoğunluk taş kesilmiş gibi hissiz. Ele gelen düğün bayram demiş atalar, bir hikmeti olsa gerekir. 

u gün emekliye, yarın, esnafa, öbür gün, ev sahiplerine, diğer gün cemiyetin her kesimine yapılacak bir haksızlık gayet sıradan, olağan karşılanabilecektir.” Büyük tehlike toplum adına, işgal veya başka bir kalkışma olduğu zaman, PKK saldırısı veya başka bir karanlık güçlerin saldırı olduğunda “ Kamu Çalışanları” vatanı savunurlar. Ekonomik darboğaz, kıtlık veya doğal afetlerde, deprem, sel v.s. gibi felaketlerde maddi ve manevi destekleri” AKP’LİLER kusura bakmasınlar, kamu çalışanları ile kol kola çözerler. MTV + diğer yardım ve bağışları aynı kişiler yapsın diye, birileri çıkıp seslendirince kimse şaşırmaya hakkı olmasa gerekir.”

Yeri gelmişken “Karapapak” yaşanmışlığını fıkra olarak siz değerli okuyucuların dikkatlerine sunmak isterim. Emekli Hâkim Suat Türkay anlatımıdır. Kendisine teşekkür ederim.

“Vaktiyle Bizim Acıyurt Köyün de Ali Bey köye imece usulü cami yapılmasını - biraz da cebri metotlar ile- temin etmiş... Cami ibadete açılınca da özellikle cuma namazlarına iştirak etmeyenlere de  bazı cezalar tatbik etmeye başlamış..

Daha sonraları iskân işleri ile görevli tapu memurları köyde tarla vb. arazilerin tespit ve ölçümlerini yapıp tahsis, taksimat işini de o tarihte 40. Hamidiye Milis Süvari Alayında binbaşı olup, köyde ikamet eden Ali bey'e bırakmışlar. 

Ali bey de akrabalarından Ayvaz ile Şahbaz kardeşlere taksimat yaparken Ayvaz'ın dört, Şahbaz'ın iki çocuğu bulunmasını nazara alarak Şahbaz'a iki Ayvaz'a dört parsel tahsis eder.
Şahbaz bunu kabullenmek istemez ise de hüküm sahibi Ali bey'e de itiraz edemez.

Pasif direniş göstererek cuma namazlarına iki haftada bir iştirak etmeyi tercih eder..

Vaziyeti fark eden Ali Bey Şahbaz'ı çağırır…

- Ülen Şahbaz, sen cuma namazlarına niye  iki haftada bir gelirsin..? 

Şahbaz pişkin bir tavırla;

- Bey, menim gardaşım Ayvaz Hempa, ( Yarım, yardakçı) men de çeyrek adamam..Sen ona iki hisse, mene bir hisse vermişsen..O camiye  her cuma gelsin, men iki cumada bir giderem..
Ali bey Şahbaz'ın bu davranışından şark kurnazlığına kızsa da belli etmez,  gülümseyerek 

- Ülen Şahbaz sen madem böyle düşündün, bu vaziyette camiye  iki cumada bir gelmeni uygun gördüm der!.”  

Kalın sağlıcakla.