MEKTUPLAR

Başta neyi özlediğimi sormuşsun.Bilirsin sana yalan söyleyemem.İlk olarak bakışlarını özledim.Hani yüreğinle bakıyordun ya işte o bakışını özledim.Ne zaman kendimden vazgeçsem,aynada o bakışını arıyorum.Eyüp?ten bakışın vardı ya Haliç e uzanan.İçimden bulunan dertleri alan bakışın.Yeniden hayata bir pamuk ipliği ile de olsa bağlayan bakışını özledim.

Nasılsın diyorsun.Sence ben nasıl görünüyorum.Nasılsınmış sanki bilmiyorsun içten içe hasretinle yandığımı.Nasılsın iyiyim desem inanacak mısın.Yokluğunu unutturmaya çalışan hayal perileri de olmasa yıkılıp giderdim.Ellerimle sayıyorum senden uzaklaşalı kaç gün oldu diye.Özlemin iliklerime işledi sen hala nasılsın diyorsun.Sence ben nasılım.

Bazen bu diyarları bırakıp gitmek geliyor.Ne deve ne diyar her şeyi bırakmak geliyor içimden.Her şeyden vazgeçip yokluğun huzurunu yaşamak istiyorum.Garip gelebilir belki  ama yine de söylemeliyim mezarlarda ki yalnızlık gibi bir yalnızlık içinde olduğumu.Anlatamıyorum derdimi kimseye.Hele şu geceler yok mu?Yastığa her baş koyduğumda etrafımda dönen dünya bir kabir misali içine alıyor beni.Üzerimden sahte gülücüklerden oluşan topraklar var.Nasılsın diyorsun iyiyim işte ölüden hallice diriden sürüncemede.Sence ben nasılım?

Bir fırtına kopuyor şu ulaşılmaz gönül dünyamda sonra bir yağmur ki sanki su değil yağan bir yalnızlık tohumu.Yere düşen her tohum gökyüzünde devler ülkesine taşıyan fasulye gibi birden büyüyor içimde.Ahh şu ayrılık şarkıları olmasa aşk şarabında sarhoş olup kavrulmazdım bu yaban ellerde.Nasılsın diyorsun sence nasılım ya da şöyle diyeyim nasıl görünüyorum?

Bu kaçıncı mektup sana gel diye yazdığım.neden gelmiyorsun ki?çok mu iyi oluyor uğrunda birinin yanıp tutuşması çok mu memnun oluyorsun ızdırap çeken birinin olmasından.çok mu güzel kırılan kalplerin senin için atması.Çok mu memnun oluyorsun birinin acı çekmesinden Nasılsın diyorsun sence nasılım ben ya da nasıl görünüyorum oradan?

Bir güzel söz söylesen bir ateş yaksan yüreğimde bir sevda şarkısı söylesen.İçimi ısıtacak aşk rüzgarlarına bıraksam kendimi.Ne olurdu mutluluk limanlarına demir atsam ve yaktığım ağıtlar muhabbet dönüşse yaksa beni. Ama olmaz değil mi?Çünkü korkarsın sevdanın bitmesinden.Yanmaktan usanır zannedersin.Oysa bir yangın başladıysa yürekte eğer o daha da büyür eğer sen bir gönül fermanı çıkarmazsan bu yangın kendiliğinden küle dönecek.Sen bir defa baksan sevda çekenlerden yana.Nasılsın diyorsun sence ben nasılım ya da nasıl görünüyorum?

Kaç kez oldu kendime söz verdim üzülüp yanmayacağım diye.Lakin dilim söylüyor ama gözler seni arıyor.aynalara seni soruyor bende ki seni bulmaya çalışıyor.Kalbimi ise hiç sorma ona laf anlatmak ne kadar zor oluyor ne sözden  ne de laftan anlıyor.Hala sorup duruyorsun nasılsın diye sence ben nasılım ya da şöyle sorayım senden bakınca ben nasıl görünüyorum?