MAZİNİN SAYFALARI ARASINDA

Kaybolmuş anılarımız, bizim içimizde

Kaybolmuşuz biz yılların içinde

Geçmiş yok artık, bizim düşlerimizde

Yarınları değil, bugünü yaşıyoruz

Acısıyla, tatlısıyla biz şimdilerde?

Anılar? Anılar? Ah, o anılar? Her bir sayfasına maziyi saklamışlar. Maziyle beraber, çocukluğumuzu ve gençliğimizi de bizden alarak saklamışlar. Kimi hisler ılık ılık akar anıların esintisiyle içimize, sarar dört bir yanımızı. Bu duygular içinde ararız, zaman zaman mazinin içinde çocukluğumuzu, gençliğimizi ah o anılar diyerekten!...

Her bir günümüzde, hayatımızda ve içimizde ukde kalmasın dercesine, doyumsuz günlerle beraber ne çılgınlıklar yaşamışız şu dünyada. Tüm heyecanıyla yaşanan onca çılgınlıklar, gençlikte yaşanıyormuş. Ömrümüz hazan mevsimine ise hatıralarla beraber bütünleşiyor, duruluyor insan.

Bu bahar sonbahar esme be rüzgar, ilkbaharlarım çiçek gibi sararıp soldular?

Saçlarıma yağan karlar bile, yaz mevsimlerimi kış eylediler bana?

Dalından düşen kuru yapraklar gibi neyleyim ki yıllarım bile benden çoktan vazgeçtiler?

Hayatımızın her bir dönemi yaşanan acılara rağmen, bütün güzellikleriyle bizlere göz kırpıyor. O acılar ki nice kapıların açılmasına vesile oluyor. Şimdilerde düşünüyorum da, kendi yaşadıklarım bu sözlerimi haklı çıkartıyor bana. Anılar sayfasına baktıkça, yaşadığım onca sıkıntılarım ve bunun yanı sıra yaşadığım sayısız tecrübeler, hayatımın her bir dönemecinde bir mucize yarattı bana?

Yaşanan hayatlarla anılar, herkesin hayatında bir roman koskoca bir ömrün içinde. Bu koskocaman romanı orada bir açar sayfalarını aralarız geçmişi hatırlayıp yad edebilmek için. İşte böyle yaşananlar, hayatın ta kendisidir. Hayatta ne verirsen sana onu yansıtır. Anılar, her bir karesinde bir fotoğraf canlandırır gözlerimizin önünde.

Dünya ne garip değil mi dostlar?.. Zaman içinde her şey mükemmel düzende akıyor ve birçok şey hızla değişiyor bu hayat içinde. Unutulmazlar arasında yerlerini alıyor, tüm yaşananlarıyla.

Hayat işte aynen böyledir. Hepsi yaşamın içinde ve hepsi bizlerin ve unutulmaz anıların içinde?

DUYGULARLA HATIRALAR

Aklıma doluşan renk renk hatıralarım

Kelebekler gibi uçuşuyor, gözlerimin önünde

Mazim koskocaman bir kitap misali

Her bir sayfası, başka bir zamana ait sanki

Arada bir açarım, efkar basınca yüreğime

Oku oku bitmez, sayfaları tükenmez

Okusam anlatsam sizlere, dinler misiniz bilmem

Çocukluğum hele de onu hiç unutmam

Zaman zaman pembe renklerle coştum

Gençliğim, deli dolu renkli tatlı yıllarım

Gönlümün ufuklarında mavi renklerle uçtum

Artık öyle sayfalara geldim ki, renkler değişti

Yeşil renklerle ruhumu, gözlerimi dinlendirdim

Renkler artık sütlü kahverengi tonlar

Sonbahar misali yüreğime, tatlı esintiler yayar?