EĞİTİMDE AİLENİN ROLÜ

Biyolojik bir varlık olarak dünyaya gelen çocuğun duygusal, zihinsel ve ahlaki olarak yetiştirilerek toplumsal bir varlık haline getirilmesi gerekmektedir. Sağlıklı çocuk eğitiminin temel koşulu,  çocuğu mutlu kılmakla başlar.  Bunun için çocuğun eğitimini doğal olarak üstlenen anne ve  baba  ile  gönüllü  olarak çocuğun eğitimine talip  olan  öğretmenin,  çocuğun  mutlu  olacağı  sevgi  ve  güven   ortamını  kurması  gerekir.

Çocuk eğitiminde,  anne ve babanın farklı rolleri vardır.  Anne, sevginin sembolü;  baba,  güvenin kaynağıdır. Annenin çocuk eğitimine etkisi,   başlıca; çocuğu bağımsız düşünme,  adaletli  hareket etme  ve  kendi  kendine  karar  verme olarak  belirtilmiştir.  Çocuğu geleceğe hazırlamada baba  ne  kadar   sorumlu  ise   anne   de en az  o  kadar   sorumludur. ?Bana  iyi  bir  anne  verin,  size  iyi  bir  dünya  kurayım? ya  da  ?çocuk  eğitimine  annesinden  başlayınız?  sözleri   bu  bağlamda  ne  kadar anlamlıdır.   Ailenin ve  çocuğun  koruyuculuğu   babanın sorumluluğundadır.  Birbiriyle  uyumlu,  ortak  duygu  ve  düşünceye  sahip  ebeveynlerin çocukları,  kendilerini  daha  güvende  hissederler. Becerilerini ortaya koymada  tereddüt göstermezler. Bilgi  ve  becerilerini  ortaya  koyarken ailesinin her  zaman onun  yanında  ve ona  destek  olacağını  çok iyi bilir.

Anne - baba  çocuğa  gereken  ilgiyi  göstermelidir. Sanayi toplumu olma yolunda  ilerleyen  ülkemiz   insanı,  en  değerli  varlığı  olan  çocuğuna  gereken  ilgiyi gösterememektedir.  Evde ebeveynler  çocuğun  ilgisini  çekecek  konular  açmalı,  onların  fikirlerini  almalıdır. Okulundan eve  gelen  çocuk  bir  müddet  dinlendikten  sonra  anne   veya  babasının  kontrolünde,  oyun  havası  içinde   yapılan  etkinlikler gözden geçirilmeli, o  gün  okulda   ve  sınıfta olanları  anlatması  için  çocuğa fırsat vermelidir.

Çocuğa   kazandırılacak  güzel  davranışlar  sözden  ziyade  ?örnek? olunarak  verilmelidir.  Okuma  alışkanlığı  kazandırılacak  çocuğa bu  işi en   iyi öğretmenin  yolu,    evde  kitap  okumak  ve  kitaba  değer  verilmesiyle  sağlanabilir. Küçük yaştan  itibaren  çocuğu  kitaba  özendirici  hikaye,  masal  okunmalı,  gerekirse çocuğa  anlattırılmalıdır.

Çocuk eğitiminden  sorumlu  olan  kişilerin  ortak  hareket  etmesi  de  önemli  ilkeler arasında  yer  alır.   Annenin doğru dediğine,  baba yanlış dememelidir. Bu  görüş  farklılığının çocuk  farkına  varırsa,  onu  kendi  çıkarına  kullanma  yoluna  gidecektir.

Anne  bir  şeyi  yasakladığı  zaman,   baba  yapılmasını uygun  bulursa,  baba  bir  şeyi uygun  bulmadığı için  yaptırmadığında,  anne  karşı  çıkarsa,  çocukta  olumlu  alışkanlık  ve  davranışların  gerçekleşmesi  güçleşir.

Aile  yönetiminde  anne- baba    demokratik  ilişkiler içinde  olan  çiftler  olmalıdır.  Ailede, çocukta  söz   hakkına  sahip  olmalıdır.  Akşam  yemeğini yedikten sonra  belli  bir  süre  o  günkü  olanlar konuşulmalı,   aile  bireyleri  sevinçlerini,  mutluluklarını, sıkıntılarını dile  getirebilmelidir. Sıkıntılara  karşı  alınacak   tedbir  ve  çözüm  yolları,  ortak  kararla belirlenmelidir.   Böyle  bir  yaklaşım  sonucu   çocuk,  kendine   değer  verildiğini  daha  iyi  anlayacak  ve  aile  içinde  güven  ortamı  kazanacaktır.