EFENDİMLE DÖRT MEVSİM

Avlusunda şadırvan, Orta yerinde şehrin, Bir başka diyar vardı. Pembe çiçekler giymiş, Dingin, bilge bir ağaç, Altında öbek öbek, Çok şeylere erişmiş; Kaç bahtiyar vardı. Bir ikindi bahardı. ** Bir ikindi pazardı. Avlusu şadırvanlı aşk ocağında, Tek gerçeğe götüren Eşsiz bir yoldaş vardı. Sırların kucağında, Nice bin sırdaş vardı. Avlusu şadırvanlı aşk ocağında, Yüzlerce, yol almış yüz arasında, Bir yetim yüreğin kuytularında, Tatlı bir telaş vardı. ** Bir ikindi bahardı. Avlusu şadırvanlı aşk ocağında, Dudakları değdiğinde eline, Bir yetimin gönlüne Işıyan, bir mücevher taş vardı.

** İç hicretin fecrinde, Sevr mirası bir bakışla tutuşan, Bir toy kalbi kuşatmış, İnce bir ateş vardı. ** Bir ikindi bahardı. Anlatabilmek zordu. Bir yetimin gönlüne, Bir sultan otağ kurdu. Zaman mekan hep nurdu. Hay huyun hengamesi, Dua dua duruldu. Kervan menzile vardı. Bir ikindi bahardı. Güller açtı gönlüne. Laleler ve sümbüller; Şelaleler çağladı. Bir buse temasıyla, Kutlu bir sultan eli, Bir yetim yüreğini, Bin kemende bağladı. Bir ikindi bahardı. ** Günler hepten bahardı. Duhalar, evvabinler, Evratlar ve yasinler, Hatmelerle taçlanan, İşrak vakitleri vardı.