BİR YAPRAK GİBİ

BİR YAPRAK GİBİ

BİR YAPRAK GİBİ

                         Mazim kuru bir yaprak gibi Her bir sonbahar mevsiminde Ömrümüm geçen her bir deminde Geçen senelerimin içinde Baharlarımda geçti doyamadan Ah, bu sonbahar mevsimleri yok mu Tenimi değil, ruhumu üşütüyor Hayatımın rüzgârında savururcasına Kuru bir yaprak gibi, avare avare Bilmem ki nereye kadar Bahtımın dinmek bilmeyen rüzgârında Çocukluğum, gençliğim ah ki, ah Gözlerimi kapatınca bir özlem rüyalarımda Savrulmuşum ki ben, hayatımın rüzgârında?   DOĞANIN  SESİ   Her mevsimde ayrı bir renge bürünür Pür neşe doğa ahengiyle, kuşlarının cıvıltısıyla Şarkısını söylemeye başlayınca doğa Çeşit çeşit rengiyle, bir ziyafettir gönüllere Birde yaşanası ortamın içinde, insanın kendisiyle Hele de apayrı bir neşe, tüm coşkusuyla Bazı zamanlar, çocuksu ruhumuzla Koşmak isteriz, göğe yükselen rengârenk uçurtmalarla Doğanın her bir rengi içinde, kuşlarının cıvıl cıvıl sesiyle İçimizdeki bu neşe, barındırmaz derdi, kederi Hayallerimizin uçurtmasıyla, özgürüz ruhumuzla?  

Anahtar Kelimeler: 0