Dalarım dipsiz derinlere dalarım
İçimde, bana biri ağlar
Çocuğum, hala hayal kurarım
Uyarım keyif akşamlar
Bir şarkıdan bir şarkıya tutunur
Bin yıldız koyarım bir kiraz dudağa
Gönül gider de hilale vurulur
Kan kırmızı ten taştan ayağa
Ölsem de kalsam da çare bulunmaz
İmkânsız bu sevda bu şehre sığmaz
Ölsem de kalsam da çare bulunmaz
İmkânsız bu sevda bu şehre sığmaz
Dağlar içinde bir dağım
Başı pare pare bulutlarla kaplı bir dağım. Çiğdemin çiçeğin raksıyla gönlümü keşanelere atarım her daim. Umarsız görünüşümün altında ne volkanlar kaynar, ne umutlar iner ötelerden ötelere
Derin iç geçirişlerimi hissettirmeden, hüzün ormanlarına kapılırım apansız. Destansı şiirler ve destansı aşklar yunup yıkanıp geliverse de önüme, susarım söyleyemem düşünceler içindeki düşüncemi
Dağlar içinde bir dağım
Bağrımı taşlar ile sıvasam da, engin göllerimde turnalar konaklar. Bin bir türlü çiçekler açar yücelerimin yücesinde. Bilemem anlatamam, derin derelerimin yaralarını. Bir tek kendi ellerim sarıp sarmalar beni. Bir tek kendi ellerim sarıp sarmalar tanıdık elleri
Dağlar içinde bir dağım, kendi derdinden habersiz bir dağım
Dağlar içinde bir dağım
Gece çökende yamaçlarımın üzerine, tuhaf bir hüzün kaplar içimi. Tuhaf bir nedamet sarıp sarmalar beni. Serkeş bir türkü kadar umarsız olsam da, dalamam içimin volkanlarının fısıltısına
Derin derlerimin çağıltısın kulak kabartırım; yüreğimin depremlerini duymamak için. Dağlar içinde isimsiz bir dağım
Dağlar içinde başı gelin başı bulutlarla hemhal yüce bir dağım
Dağlar içinde bir dağım
Ayın ılık siluetine benzetirler yüzümü. Aya benzer bir halimden bahsederler hep.Ay yüzlü bir dağım dağlar içinde. Esrik bakışlarımda destanlar dile gelir, nazenin sırrımda deli şiirler yağmalanır. Gecenin en gizemli anında, adeta ay kıskanır bendeki güzelliği. Bulutların ardından çıkamaz bir müddet. Alnımın, ay aydınlık düşlerinde sırlar içinde ne sırlar vardır.Ayın esrik rengine benzetirler yüzümü. Kırılgan, kekemsi, ebruli bir şşire benzetirler yürekler içindeki dağ yüreğimi. Ondandır belki de destansı hüzünler bırakmaz beni. Ondandır belki de yüreğinin yükünü sırtıma saran bir adanmışlığın adanmışlık hali. Dağım dağlar içinde. Güçlü olmaya hüküm giymiş bir dağım nedensiz ve niçinsiz
Dağlar içinde bir dağım
Yüreğinin yükünü sırtıma saran adanmışlıklar sarıp sarmalar bağrımı. Atamam, boşaltmama içimde dönüp duran boz bulanık suları. Atamam yüreğimin kahırdan sarkıtlarını. Dağlar içinde bir dağım
Sadece ama sade güçlü olmaya hüküm girmiş bir dağım. Acıyı yüzümü ekşitmeden içmeye hüküm giymiş bir kader mahkûmu gibi dağlar içinde umarsız bir dağım
Yüzeyimi kaplayan çiçeklere adadığım ömrüm, içimde kaynayan volkanları sezmemi engeller. Dağ olmaya, dağlar içinde dağ olmaya hüküm giymiş bir dağım
Dağlar içinde bir dağım
Dün sabah, tan vaktine az kala allı bir turna kondu göllerimin en alasına. Öte diyarların şarkılarını getirdi içime. Öte bir adanmışlığın şişe içinde saklı mektubunu getirdi apansız. Katar katar bir şiiri sarıp sarmaladı yüreğime. Dertler içinde bir dert fısıldadı yüreğime. Anlattı, kondu göçtü bir vakit. Uçtu öte diyarlardaki cananın yanına. Bakakaldım ardından
Bir tek kendi derdine çare bulamayan bir dağım dağlar içinde
Kumral bir şiirim nakaratını şaşırmış
Dağlar içinde bir dağım
Gelin başı bulutlarla azıcık söyleşmeye tutuşsam, eleğimsağma ile azıcık hasbihal etsem, yanıp yakılırım nedensizce
Onların yüreklerinin sızısını içime almaya yeltensem, kendi derlerimin derin yaraları gelir aklıma. Gecenin en tenha vaktinde, yaralarım sızım sızım kanar nedensiz ve niçinsiz
Dağım dağlar içinde. Bir tek, bir tek kendi derdine derman bulamayan bir dağım dağlar içinde
Dağlar dağımdır benim
Gam ortağımdır benim
Söyletme çok ağlarım
Yaman çağımdır benim
Oy dağlar dağlar dağlar
Başı dumanlı dağlar
Yol verin yarim gele
Muhannet zalim dağlar
Dağlar içinde bir dağım
Yağmurun libasın giymiş çiçeklere abı hayat sunsam da, burkulurum içime doğru. Beni çepe çevre saran volkanlara kollarımı açmak istesem de açamam. Yüzeyimi kaplayan rengarenk çiçekler korosu, içimin içine inmeme izin vermezler nedensiz. Dağlar içinde bir dağım
Sızım sızım sızlayan bir anlam olsa da yüreğimin labirentlerinde, öte bir hayale kendimi kaptıramam
Dağım dağlar içinde
Dağlar içinde bir dağım
Dün gece yalnız bir ahlat ağacı ile söyleştim az biraz. Bana sonsuzluğun sırrını fısıldadı sanki. Dağsın yücesin, yükün büyüğü sende, dağ olmak kolay değil dedi. Dağların yükü dağ gibi olur dedi. Dün gece bir yalnız ahlat ağacı öğretti bana, hayatın sırlar içindeki sırrını. Güze hasret yemişlerinden bahsetti. Bir çocuğun yumuk yumuk ellerinde nasıl sükûn bulduğunu anlattı. Bana dağsın
omuzlarında sükun bulan adanmışlıklara rağmen dağ gibi güçlü olmalısın dedi. Her zerreyi rüzgâr öteye beriye savursa da sen dağsın dağ gibi dimdik sarsılmamalısın dedi. Dün gece kenara sinmiş yalnız bir ahlat ağacı öğretti bana hayatın sırrını. Dün gece tenha bir ahlat ağacı ile söyleştim zamansız ve mekansız.
Dağlar içinde bir dağım
Derin derelerimi kimseler görmezden gelse de, şerha şerha bağrımın akan sırlarıdır. Dağım dağlar içinde, kederden kervanlarım inse de düzlüğüme, hissettirmeden alırım koynumun girizgahlarına. Derin bir sukut, derin bir adanmışlık ve derin bir keder sarsa da, ay aydınlık yüzümü hissettirmeden bulurum yollar içindeki yolumu
Ama yinede ifşa etmem aşka dair söyleyeceklerimi. İçimde kaynayan onca volkana inat, bir derviş gibi başını alıp giden adanmışlığa varıp, söyleyemem ne destansı fırtınalara göğüs gerdiğimi
Dağım çünkü dağlar içinde.. Dağ olmaya hüküm giymiş bir dağım dağlar içinde
Dağın yarasıymış
Derin dereler
Bir yaralı yalnız
Beni sanırdım
Dağlar içinde bir dağım...
Dağlar içinde bir dağım. Yüreğinin yükünü sırtıma saran adanmışlıkları, yüzümü ekşitmeden içmeye hüküm giymiş bir dağım. Derin derelerimin coşkusuna cevap veremesem de, içimde tarifsiz volkanlar kaynar nedensiz ve niçinsiz. Ay tutulsa, güneş burkulsa önce ben kırılırım içimin içinde. Tebessümümde ne kederler saklıdır, ne destansı sevdalar gizlidir. Dağlar içinde bir dağım
Bir tek kendi derdine derman bulamayan bir dağım
Ayın yüzüme inen esrik rengini giyinsem de bahar sultanının elleriyle, dağım işte dağlar içinde. Akasyaların yağmura olan destansı aşkını, omuzlarımda taşıyabilecek kadar asude bir dağım dağlar içinde. Kekremsi bir şiir, nazenin bir suskunluk, esrik bir keder içimin en içinde, bir çocuk coşkusu ile depreşip dursa da ben dağım dağlar içinde
Hüzün ben, hasret ben, adanmışlık ben, sukut benim
Umarsız bir aşkı içselleştirsem de, haykıramam zaman ve mekân içinde. Dönerim içimin pınarlarına. Dönerim, deryalarımın kıyılarına. Burkulurum, yaralanırım, hüzün şiirlerini tebessümüme katarım. Ve sonra, nice sonra, nice sonra içimdeki kuşlar kıyıya vururlar, bir bir kanatları kırılır. Marallar göç ederler tepelerimden tepelerime
Omuzlarımın serkeş genişliğinde, asude bir baş sukut bulur
Ben bir dağım dağlar içinde
Susmaya hüküm giyinmiş bir dağım isimsiz dağlar içinde
OSMAN ÇELİK
